توسعه صنعت راه آهن تلفات جاده ها را کاهش می دهد

دلیل اصلی کاهش چشمگیر تعداد کشته‌ها و مجروحان در آلمان، شبکه گسترده و مدرن راه‌آهن در این کشور است، اگرچه بیشتر کالاها و مسافران از طریق این شبکه گسترده ریلی جابجا می‌شوند. در ماه اول سال 1403 هجری شمسی شاهد جابجایی 2 میلیون و 400 هزار مسافر در بخش راه آهن بودیم. در این مدت تردد مسافر برون شهری 630 هزار نفر و تردد بار 3 میلیون و 600 هزار تن بوده است. در ادامه این موضوع را بررسی خواهیم کرد.

نقش حیاتی راه آهن در جابجایی کالا و مسافر در اتحادیه اروپا

کشورهایی که شبکه ریلی گسترده و توسعه یافته دارند، کمترین تعداد مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده ای را دارند. به ،وان مثال، شبکه راه آهن مدرن و گسترده چین سالانه سه میلیارد تن کالا و 1.2 میلیارد مسافر را جابجا می کند.

شبکه راه آهن گسترده هند سالانه 6 میلیارد مسافر و 1 میلیارد تن بار را در سراسر کشور جابجا می کند. در سال 2010 اعلام شد که تردد حمل و نقل ریلی در اتحادیه اروپا بالغ بر 2300 میلیارد تن کیلومتر است و پیش بینی می شود در سال 2050 این تردد با رشد 50 درصدی به 3500 میلیارد تن کیلومتر برسد. حدود 43 درصد جابجایی کالا در آمریکا از طریق راه آهن انجام می شود.

در ایالات متحده، هر میلیارد دلاری که ،ت فدرال در حمل و نقل عمومی سرمایه گذاری می کند، برای حدود 47500 نفر شغل ایجاد می کند. از سوی دیگر، سالانه 1.7 میلیارد سفر در راه آهن در ،ستان انجام می شود.

راه آهن نقش مهمی در جابجایی کالا و مسافر در اتحادیه اروپا دارد. مجموع سرمایه گذاری در صنعت ریلی جهان تا دهه گذشته حدود 130 میلیارد دلار بود، اما برنامه سرمایه گذاری کشورهای جهان در زیرساخت های ریلی در کل تاریخ این صنعت سه برابر شده است و بیش از 300 میلیارد دلار در زیرساخت های ریلی در جهان سرمایه گذاری خواهد شد. . زیرساخت های ریلی در دهه آینده

چین، هند، آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی برنامه های بزرگی برای توسعه شبکه راه آهن دارند. چین به تنهایی تصمیم گرفت 116 میلیارد دلار در زیرساخت های راه آهن سرمایه گذاری کند.

برخی کارشناسان معتقدند با سرمایه گذاری 30 میلیارد دلاری در زیرساخت های ریلی کشور در حالی که برای حدود 500 هزار نفر فرصت اشتغال مستقیم ایجاد می شود، سالانه بیش از 50 هزار نفر کشته و معلول خواهند شد.

این بدان م،است که به ازای هر میلیارد دلار سرمایه گذاری، سالانه از 1700 مرگ و میر و معلولیت پیشگیری می شود. با این تحول، انتشار میلیون ها تن کربن در محیط زیست و مصرف میلیاردها دلار بنزین و گازوئیل نیز کاهش می یابد.

دیدگاه مدیریت تغییر؛ ضامن توسعه صنعت ریلی کشور

چندی پیش رئیس سازمان مدیریت بحران کشور گفت: اگر صنعت ریلی را توسعه ندهیم تلفات جاده ای کاهش نمی یابد.

محمدحسن نامی افزود: صنعت ریلی مهم‌ترین بخش اقتصاد هر کشور محسوب می‌شود و تغییر نگاه مدیریتی تضمین توسعه این حوزه است. نامی گفت: توسعه صنعت ریلی در توسعه منطقه تاثیرگذار است و سهولت و سرعت ارتباطات و حمل و نقل مانع از تراکم جمعیت در مرکز کشور می شود.

وی با اشاره به اینکه صنعت ریلی یک صنعت استراتژیک است، تصریح کرد: برای توسعه صنعت ریلی باید تمام تلاش خود را انجام دهیم. رئیس سازمان مدیریت بحران کشور گفت: برای توسعه مترو در شهرهای کشور باید از ظرفیت تولید خودروها بهره ببریم.

محسن افشارشی استاندار زنجان نیز به حمایت ،ت از صنعت خودرو اشاره کرد و گفت: این حمایت ها حرکت بزرگی را در صنعت خودرو ایجاد کرده است. معاون حمل و نقل وزیر راه و شهرسازی همچنین گفت: ترانزیت کل کشور در سال 1402 به 16 میلیون و 340 هزار تن رسید که رکورد جدیدی برای کشور است. از این میزان 14 میلیون و 750 هزار تن برای ترانزیت زمینی و یک میلیون و 590 هزار تن به ترانزیت ریلی اختصاص دارد.

سید کمال هادیان فر در اولین جلسه کمیته تخصصی ستاد ملی ترانزیت و لجستیک افزود: تاکنون انسجامی بین سازمان های متن، با توسعه حوزه ترانزیتی شکل نگرفته است و سازمان های ذیربط باید اقدامات لازم را برای ایجاد ایجاد کنند. این انسجام هادیان فر ادامه داد: برای اینکه بتو،م در حوزه ترانزیت با دیگر کشورها رقابت کنیم باید هزینه، زمان و ایمنی را که شاخص های اصلی ترانزیت هستند در نظر بگیریم.

وی با اشاره به اینکه 15 هزار کیلومتر شبکه ریلی در کشور داریم، گفت: برای توسعه حمل و نقل ریلی باید برنامه ریزی جدی داشته باشیم. معاون حمل و نقل و، راه و شهرسازی گفت: باید به سمت ترانزیت کالاهای با ارزش از کشور حرکت کنیم.

معاون حمل و نقل وزیر راه و شهرسازی تاکید کرد: ترانزیت کالاهای فله، کم ارزش و بزرگ بیش از هر چیز به زیرساخت های جاده ای و ریلی کشور آسیب می زند و عایدی زیادی برای کشور به همراه ندارد.

هادیان فر افزود: بوروکراسی، فرآیندهای کنترل استاندارد بیش از حد و خوش سلیقه، صاحبان کالا را نسبت به عبور کالا از ایران بی علاقه می کند، زیرا تجار تنها هزینه و زمان لازم برای ترانزیت را در نظر می گیرند.